Βιβλίο Σειρά Πρώτης μεθοδικής διδασκαλίας
Δευτέρα 7 Ιανουαρίου 2019
Ἀνδρέας Ἀναστασιάδης - Χατζῆς
Ἀρχων Μουσικοδιδάσκαλος
τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας
Πρωτοψάλτης ἱεροῦ ναοῦ Ἁγίου Μηνᾶ Σαλαμῖνος
Χοράαρης, Καθηγητὴς, Συγγραφέας,
Βυζαντινῆς Ἐκκλησιαστικῆς Μουσικῆς
Τηλ: 2104661413 - 6972284960
01. Μέρος Πρῶτο
Βιογραφικὸ
Ὁ Ἀνδρέας Ἀναστασιάδης-Χατζῆς γεννήθηκε στὸ Κάτω Κεράσοβο Μακρυνίας Μεσολογγίου τὸ 1940 καὶ μεγάλωσε σὲ ἕνα οἰκογενειακὸ περιβάλλον μὲ θρησκευτικὲς ἀρχὲς καὶ ἀγάπη γιὰ τὴν Ἐκκλησία. Ἔχοντας τὴν τύχη νὰ ζεῖ κοντὰ στὸ Ἀγρίνιο, μία πόλη μὲ μεγάλη Ἱεροψαλτική παράδοση, σὲ ἠλικία 10 ἐτῶν ἦταν ἤδη ἕνας πολὺ καλὸς νεαρὸς ἱεροψάλτης. Δάσκαλοί του ἦταν πολλὰ γνωστὰ ὀνόματα ἐκείνης τῆς ἐποχῆς, ὅπως οἱ Πρωτοψάλτες Γεώργιος Ἀλεξανδρῆς, Ἰωάννης Θεοδωρίδης, Σίμος Σαβινόπουλος, Δημήτριος Μήτρου, Χαρίλαος Παπαποστόλου καὶ Σεραφεὶμ Γεροθόδωρος. Συνεργάσθηκε μὲ τοὺς Ἀντώνη Λεονάρδο, πρωτοψάλτη Μεσολογγίου καὶ Ἰωάννη Φραγγαναστάση, πρωτοψάλτη Νεοχωρίου Μεσολογγίου.
Τὸ 1959 ἐγκαταστάθηκε στὴν Ἀθήνα, ὅπου συνέχισε νὰ ἐμβαθύνει τὶς γνώσεις του δίπλα στὸν «Ἄρχοντα» τῆς βυζαντινῆς ἐκκλησιαστικῆς τέχνης Ἀθανάσιο Παναγιωτίδη. Παράλληλα ξεκίνησε σπουδὲς στὸ «Ἑλληνικὸ Ὠδεῖο Ἀθηνῶν», μὲ δάσκαλο τὸν ἀείμνηστο Θεόδωρο Χατζηθεοδώρου.
Τὸ 1961, ἐπαγγελματικοὶ λόγοι τὸν ἀνάγκασαν νὰ διακόψει τὶς σπουδές του καὶ νὰ ἐπιστρέψει στὸ Ἀγρίνιο, ὅπου ἔζησε μέχρι τὸ 1976. Στὰ χρόνια αὐτὰ ἀπέκτησε μεγάλη ἐμπειρία στὴν ἱεροψαλτικὴ, ἀσκῶντάς την παράλληλα μὲ τὴν ἐργασία του. Ἔψαλε ὡς πρωτοψάλτης σε ἀρκετούς ἱεροὺς ναοὺς στὸ Ἀγρίνιο, καὶ τὴν γύρω περιοχὴ καὶ γιὰ πολλὰ χρόνια στὸν ἱερὸ ναὸ Ἁγίου Γεωργίου Ματαράγκας Μεσολογγίου. Ἔτσι, ὅταν τὸ 1976 ἦλθε γιὰ νὰ μείνει ὁριστικὰ στὴν Ἀθήνα, εἶχε πλέον ὅλα τὰ ἀπαραίτητα ἐφόδια, γιὰ νὰ ὁλοκληρώσει τὶς σπουδές του, ἔχοντας γιὰ δάσκαλο πάντοτε δίπλα του τὸν Θεόδωρο Χατζηθεοδώρου - Φωκαέα.
Τὸ 1981 ἀποφοίτησε ἀπὸ τὸ Ἑλληνικὸ Ὠδεῖο Ἀθηνῶν λαμβάνοντας τὸ Πτυχίο καὶ τὸ Δίπλωμα Μουσικοδασκάλου, μὲ ἄριστα.
Σταθμὸς στὴν ἱεροψαλτική του σταδιοδρομία ἀποτέλεσε ἡ γνωριμία του μὲ τὸν δάσκαλο της ΒΕΜ Νικόλαο Σαλτάρη στή Σαλαμίνα τὸ 1977, ὁ ὁποῑος ἀναγνώρισε τὸ τάλαντό του καὶ συνέβαλε στὸ νὰ προσληφθεῖ ὡς πρωτοψάλτης στὸν Μητροπολιτικὸ ἱερὸ ναὸ Ἁγίου Μηνᾶ Σαλαμῖνος, ὅπου ὑπηρετεῖ μέχρι σήμερα.
Τὰ χρόνια ποὺ ἔζησε στὴν Ἀθήνα συμμετεῖχε σὲ πολλὲς βυζαντινὲς χορωδίες, ξεκινῶντας τὸ 1976 μὲ τὴν χορωδία τοῦ Ἄρχοντα Πρωτοψάλτη Κωνσταντινουπόλεως Θρασύβουλου Στανίτσα. Ἦταν ἐπίσης μέλος τῶν χορωδιῶν τῶν Γεωργίου Τσατσαρώνη, Θεόδωρου Βασιλικοῦ, Ἀθανασίου Πέτα καὶ Φάρου Τυφλῶν.
Σὲ συνεργασία μὲ τὸν Ἰωάννη Ἀλεξάνδρου μετέφερε τὰ μουσικὰ κείμενα τοῦ τυφλοῦ συστήματος σὲ κείμενα τῶν βλεπόντων χορωδῶν.
Τὸ 1978, μὲ τὴν ευλογία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Μεγάρων καὶ Σαλαμῖνος κ. κ. Βαρθολομαίου, κατόπιν εισηγήσεως τοῦ προϊστσταμένου τοῦ Ι.Ν. Αγίου Μηνά Σαλα;μίνος ρχιμανδρίτου π. Τιμοθέου Λαϊβερά, ἵδρυσε τὴν Σχολὴ Βυζαντινῆς Ἐκκλησιαστικῆς Μουσικῆς στὴν Σαλαμίνα, ὅπου διδάχθηκαν καὶ διδάσκονται ἀρκετοὶ σπουδαστὲς τὴν ΒΕΜ.
Ἀπὸ τὸ 1994 μέχρι τὸ 1996 διετέλεσε Γεν. Γραμματέας τῆς Ὁμοσπονδίας Συλλόγων Ἱεροψαλτῶν Ἑλλάδος (ΟΜΣΙΕ).
Ἀπὸ τὸ 1990 μέχρι τὸ 1996 διετέλεσε Γεν. Γραμματέας τοῦ Συλλόγου Ἱεροψαλτῶν Ἀττικῆς «Θρασύβουλος Στανίτσας».
Τὸ 1992 δημιούργησε τὴν Βυζαντινὴ Χορωδία Σαλαμῖνος, «Ὁ Ἅγιος Μηνᾶς», τὴν ὁποία καὶ διευθύνει.
Τὸ 1996 ἵδρυσε καὶ ἀπὸ τότε εἶναι πρόεδρος τοῦ Συλλόγου Ἱεροψαλτῶν Μεγάρων, Σαλαμῖνος καὶ Ἀττικῆς, «Ὁ Ἅγιος Λαυρέντιος».
Τὸ 1997 ἵδρυσε τὸ περιοδικό ἔντυπο «Ὁ Ψάλτης», ἐκδότης τοῦ ὁποίου διετέλεσε ὡς τὸ 2002.
Tό 2008 – 2012 δίδαξε στά Κ.Ε.Π. τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, ὡς βοηθός τοῦ κ. Χρήστου Παπαδόπουλου στό Παιδαγωγικό τμῆμα τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνών, τό Παραδοσιακό Δημοτικό Τραγοῦδι.
Ἐπίσης δίδαξε Παραδοσιακό Τραγοῦδι, στίς σχολές «Παρνασσοῦ».
Συνέδρια
Οι συμμετοχές του σέ συνέδρια, κυρίως ὡς εἰσηγητής, γιά τήν βυζαντινή ἐκκλησιαστική μουσική εἶναι ἀρκετές.
Ὡς Γεν. Γραμματέας τῆς (ΟΜ.Σ.Ι.Ε.) Γενικός Γραμματέας Ὁμοσπονδίας Ἱεροψαλτῶν Ἑλλάδος, ὡς Πρόεδρος καί Γεν. Γραμματέας Συλλόγων Ἱεροψαλτῶν, ὀργάνωσε ὁ ἴδιος πάρα πολλά Συνέδρια.
Ὡς συγγραφέας ἐκκλησιαστικῆς μουσικῆς συμμετεῖχε σέ ὅλα τά μέχρι σήμερα συνέδρια τοῦ «Ἱδρύματος Βυζαντινῆς Μουσικολογίας» τῆς Ἱεράς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.
Μέρος Δεύτερον
Ἔργο Συγγραφικὸ
Τὸ 2003 δημιούργησε μὲ τὸν γαμβρό του Olivier Coissard (Ολιβιέ Κοασάν) τὶς Βυζαντινὲς Μουσικοφιλολογικὲς Ἐκδόσεις, καὶ ἐξέδωσε ἐκπαιδευτικὰ βιβλία τῆς Βυζαντινῆς Ἐκκλησιαστικῆς Μουσικῆς, μὲ πρώτη σειρά: «Μεθοδικὴ Πρώτη Ἀνάγνωση τῆς Βυζαντινῆς Ἐκκλησιαστικῆς Μουσικῆς» τόμοι τρεῖς, βιβλία τὰ ὁποῖα συνέγραψε μὲ τοὺς Χρῆστο Παπαδόπουλο καὶ Ἰωάννη Σπετσιώτη:
1. Σ ε ι ρ α Α΄.
Τίτλος: Μεθοδικὴ Πρώτη Ἀνάγνωση Τῆς
Βυζαντινῆς Ἐκκλησιαστικῆς Μουσικῆς
Tόμοι τρεῖς (3).
Μελετῶντας μὲ προσοχὴ τὰ βιβλία ἀνακαλύπτει κανεὶς ὅτι αὐτὰ ἐμπεριέχουν σὲ ὅλη τους τὴν ἔκταση τὴν φιλοσοφία τῆς σύγχρονης διδακτικῆς ἐπιστήμης.
Ἡ σειρὰ αὐτὴ εἶναι πολὺ φιλικὴ στοὺς χρῆστες. Τὰ βιβλία τῆς σειρᾶς αὐτῆς εἰσάγουν μία διαφορετικὴ ἀντίληψη γιὰ τὴν Βυζαντινὴ Ἐκκλησιαστικὴ Μουσική. Προσφέρουν διδακτικὰ στηρίγματα μὲ μεθοδικότητα, συνέπεια καὶ συνέχεια, ὥστε νὰ κατακτηθεῖ ἡ γνώση τοῦ μηχανισμοῦ τῆς μουσικῆς ἀνάγνωσης. Ἤδη, μὲ τὴν σειρὰ αὐτὴ τῶν βιβλίων, ἡ διδακτέα ὕλη τοποθετεῖται σὲ νέα βάση. Κωδικοποιεῖται, ἀναλύεται καὶ προσφέρεται σὲ διαδοχικὲς διδακτικὲς φάσεις καὶ ἀπαιτεῖ συνεργασία δασκάλου καὶ μαθητῆ. Πρόκειται γιὰ τὴν ἐφαρμογὴ τῶν ἐπιστημονικῶν δεδομένων τῆς Παιδαγωγικῆς καὶ τῆς Ψυχολογίας στὴ διδασκαλία τῆς μουσικῆς, ποὺ ἀπαιτεῖ ἐνεργητικὴ συμμετοχή.
Ἐπισημαίνουμε δέ, ὅτι ἀπὸ πλευρᾶς ὕλης τὸ βιβλίο δὲν φέρει καινοτομίες. Πλέγμα τοῦ διδακτικοῦ ὑλικοῦ, ποὺ καλύπτει τὶς ἐπὶ μέρους διδακτικὲς ἑνότητες, ἀποτελεῖ ἡ ὕλη ἡ ὁποία ἔχει καθοριστεῖ ἀπὸ τὴν Πολιτεία μὲ βάση τὴν μεταρρύθμιση τῶν τριῶν διδασκάλων.
Στὸν πρόλογο τοῦ βιβλίου καὶ ὑπὸ τὸν τίτλο: «Γιατὶ γράψαμε τὸ βιβλίο» γίνονται δύο ἀναφορές.
Γιὰ τοὺς μαθητές:
Γιὰ τοὺς μαθητές, ἀναλύει μὲ τρόπο ἁπλὸ καὶ κατανοητὸ τὰ φαινόμενα γραφῆς καὶ ἀνάγνωσης τῆς Βυζαντινῆς μουσικῆς. Ἔχει ἁπλὲς σύντομες καὶ περιεκτικὲς ἀσκήσεις καὶ μὲ μεθοδικότητα ζητεῖ τὴν ἐνεργοποίηση τοῦ μαθητῆ, προκαλῶντας τὸ ἐνδιαφέρον καὶ λιπαίνοντας τὸν ζῆλο γιὰ περαιτέρω ἐνασχόληση μὲ τὸ ἀντικείμενο.
Γιὰ τοὺς δασκάλους:
Ὅσον ἀφορᾶ τοὺς δασκάλους τῆς Βυζαντινῆς μουσικῆς ἐπισημαίνουμε ὅτι τὸ βιβλίο:
1 Συμπυκνώνει τὴν θεωρία καὶ τὴν πράξη, τὴν συμπλέκει μὲ διδακτικὰ ἐνεργήματα καὶ βοηθᾶ στὴν κατανόηση τῆς θεωρίας τῆς ψαλτικῆς, μὲ μία φράση θὰ λέγαμε ὅτι μετακινούμεθα ἀπὸ τὴν θεωρία στὴν ἐπιστημονικὴ πράξη.
2 Συγκεκριμενοποιεῖ μὲ ἁπλὸ καὶ παραστατικὸ τρόπο τὸν περιγραφικὸ χαρακτήρα τῆς Βυζαντινῆς σημειογραφίας ποὺ ὑπάρχει ἐκτενῶς στὰ διάφορα θεωρητικά.
3 Διαφοροποιεῖ τὸν τρόπο διδασκαλίας τῆς Βυζαντινῆς μουσικῆς.
2. Σ ε ι ρ ὰ Β΄.
Τίτλος: Νέο Αναστασιματάριο - Επιτομή
Περιλαμβάνει μόνο τους ύμνους ξεχωριστά για κάθε ήχο, που ψέλνονται σήμερα στις εκκλησίες μας και το σημαντικότερο, τον τρόπο που έχει επικρατήσει να ψάλλονται.
Στους ύμνους σημειώνονται τα μέτρα και τα Ισοκρατήματα
3. Σ ε ι ρ ὰ Γ΄.
Τίτλος: «Τὸ Τερερὲμ»
Μουσικοφιλολογικὸ ἔργο.
Ἡ Ἑρμηνεία καὶ ἡ σημασία του στὴν Ὀρθόδοξη λατρεία.
Συλλογικὸ ἔργο μὲ τοὺς Χρῆστο Παπαδόπουλο καὶ Ἰωάννη Σπετσιώτη.
Περιέχει, ἐκτὸς ἀπὸ τὸ φιλολογικὸ μέρος, μουσικὰ κείμενα πρωτοψαλτῶν τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας.
Βιβλίο ἀπαραίτητο γιὰ κάθε φιλόμουσο.
4. Σ ε ι ρ ὰ Α΄.
Τίτλος: Πρακτικὴ Διδασκαλία τῆς Βυζαντινῆς Ἐκκλησιαστικῆς Μουσικῆς»
Mὲ τὴν εὐλογία καὶ ἔγκριση τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καὶ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, κυκλοφόρησε μία νέα σειρὰ ἐκπαιδευτικῶν βιβλίων, μὲ τίτλο. «Πρακτικὴ Διδασκαλία τῆς Βυζαντινῆς Ἐκκλησιαστικῆς Μουσικῆς».
Τόμοι πέντε (5).
Δευτέρα Τάξη
Τρίτη Τάξη
| ||||
|
Τὰ πέντε βιβλία τῆς σειρᾶς ἀποτελοῦν ἀπαραίτητο ἐργαλεῖο στὰ χέρια δασκάλων καὶ μαθητῶν τῆς Βυζαντινῆς Ἐκκλησιαστικῆς Μουσικῆς, διότι εἶναι γραμμένα σύμφωνα μὲ τὶς ἰσχύουσες διατάξεις τοῦ Ὑπουργείου Πολιτισμοῦ (ΦΕΚ 229/1997).
Περιλαμβάνουν γιὰ πρώτη φορὰ τὴν διδακτέα ὕλη στὸ σύνολό της καὶ δὲν ὑπάρχει πλέον ἀνάγκη παραπομπῆς σὲ ἄλλα ἐγχειρίδια.
Ἀποτελοῦν ἀπαραίτητο ἐργαλεῖο γιὰ τὰ μουσικὰ Ὠδεῖα, μουσικὰ Λύκεια, σχολὲς Βυζαντινῆς Ἐκκλησιαστικῆς μουσικῆς, Ἱερατικὲς σχολές.
Εἶναι γραμμένα μὲ τρόπο παιδαγωγικό, εὔχρηστο, εὔκολα κατανοητὸ γιὰ μαθητὲς καὶ σπουδαστὲς τῆς Βυζαντινῆς Ἐκκλησιαστικῆς Μουσικῆς.
Προσφέρουν πολύτιμες γνώσεις σὲ ὅσους ἐπιθυμοῦν νὰ διδαχθοῦν τὴν Ἐκκλησιαστικὴ Μουσικὴ καὶ ἀποτελοῦν χρήσιμο ὁδηγὸ γιὰ ὅσους τὴν διδάσκουν.
Προσφέρουν στὸν σπουδαστὴ τὴν δυνατότητα νὰ ἀποκτήσει πλήρη ἐπάρκεια γνώσεων γιὰ τὴν λήψη Πτυχίου καὶ Διπλώματος Βυζαντινῆς Ἐκκλησιαστικῆς Μουσικῆς.
5. Σ ε ι ρ ὰ Β΄.
Τίτλος: «Ο Ἀκαθιστος Υμνος»
Περιλαμβάνει:
Τὸ μικρὸ Ἀπόδειπνο, τὸ Προσταχθέν, τοὺς Οἴκους τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τὸν κανόνα τοῦ Ἀκαθίστου Ὕμνου, τὸ Τῇ Ὑπερμάχῳ, τὰ ἐφύμνια σὲ ὅλους τοὺς ἤχους, τὴν Ὡραιότητα καὶ Καλοφωνικὸ Εἰρμὸ μετὰ κρατήματος.
6. Σ ε ι ρ ὰ Γ΄.
Τίτλος: Πρότυπη Ἀκολουθία Ἐγκαινίων Ἱεροῦ Ναοῦ
(Μέ Πλήρη Τυπική Διάταξη)
Τὸ ἔργο αὐτὸ καθίσταται χρήσιμο ὄχι μόνο γιὰ τοὺς ἱεροψάλτες, ἀλλὰ καὶ γιὰ τοὺς ἱερεῖς καὶ Ἀρχιερεῖς. Περιλαμβάνει ὁλόκληρη τὴν τυπικὴ διάταξη τῆς ἀκολουθίας, (τροπάρια – ψαλμούς κλπ.), καθὼς καὶ ὅλες τὶς εὐχὲς καὶ τὰ ἀναγνώσματα, τὰ ὁποῖα ἐκφωνοῦνται ἀπὸ τοὺς διακόνους - ἱερεῖς καὶ Ἀρχιερεῖς. Εἶναι γραμμένο σύμφωνα μὲ τὸ τυπικὸ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.
Μέρος Τρίτο
Ἐκδότης Περιοδικου
Περιοδικὸ: «Ὁ Ψάλτης»
Τὸ 1997 ὡς πρόεδρος τοῦ Συλλόγου ἱεροψαλτῶν «Μεγάρων, Σαλαμῖνος καὶ Ἀττικῆς» κυκλοφόρησε τὸ περιοδικὸ ἔντυπο «Ὁ Ψάλτης», ἐκδότης τοῦ ὁποίου διετέλεσε ὡς τὸ 2002.
(Τὸ ἐξώφυλλο παρουσιάζει τὴν συλλογὴ ὑπογραφῶν τῶν Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων ὑπὲρ τοῦ ἀγώνα τῆς Ἐκκλησίας μας γιὰ τὴν ἀναγραφὴ τοῦ θρησκεύματος στὶς νέες ταυτότητες).
Μέρος Τέταρτο
Ἔργο Σὲ Ψηφιακούς Δίσκους ΣD
1. Σ ε ι ρ ὰ Α΄
Γιὰ τὰ ἐκπαιδευτικὰ μουσικὰ βιβλία, κυκλοφόρησε ψηφιακούς δίσκους CD ἀπαραίτητα γιὰ τοὺς μαθητὲς τῆς Βυζαντινῆς Ἐκκλησιαστικῆς μουσικῆς, ἤτοι:
1. Πρῶτος Ψηφιακός δίσκος (CD).
Περιέχει όλη τὴν ὕλη τοῦ βιβλίου: «Μεθοδικὴ Πρώτη Ἀνάγνωση τῆς Βυζαντινῆς Ἐκκλησιαστικῆς Μουσικῆς». Τεῦχος Πρῶτο.
Ἐπίσης τὸ ἴδιο CD περιέχει καὶ όλη τὴν ὕλη τοῦ βιβλίου: «Πρακτικὴ Διδασκαλία τῆς Βυζαντινῆς Ἐκκλησιαστικῆς Μουσικῆς». Τάξις Πρώτη.
2. Δεύτερος Ψηφιακός δίσκος (CD).
Περιέχει όλη τὴν ὕλη τοῦ βιβλίου: «Μεθοδικὴ Πρώτη Ἀνάγνωση τῆς Βυζαντινῆς Ἐκκλησιαστικῆς Μουσικῆς».
Τευχος Δευτερο.
3. Τρίτος Ψηφιακός δίσκος (CD).
Περιέχει τὸ ἔργο: «Ἡ Θεία Λειτουργία Γιὰ Ἀρχαρίους». Συμμετέχει σ’ αὐτὸ ὁ ἱερεὺς π. Στυλιανὸς Χουλάκης.
2. Σ ε ι ρ ὰ Β΄
1. Πέντε Ψηφιακοὶ δίσκοι (CD).
Περιέχουν σὲ παραλλαγὴ καὶ μέλος, ὁλόκληρη τὴν ὕλη τοῦ βιβλίου τῆς Δεύτερης Τάξης ἀπὸ τὴν σειρὰ: «Πρακτικὴ Διδασκαλία τῆς Βυζαντινῆς Ἐκκλησιαστικῆς Μουσικῆς».
Ἤτοι: Τοὺς ὀκτὼ ἤχους, ἀπὸ τὸ Ἀναστασιματάριον τοῦ Ἰωάννου Πρωτοψάλτου, σὲ παραλλαγὴ καὶ μέλος. Ξεκινούν μὲ τὸ σύντομο εἰρμολογικὸ μέλος, ἀκολουθεῖ τὸ μέτριο στιχηραρικὸ μέλος καὶ σύντομα δοξαστικὰ ἀπὸ τὴν «Μουσικὴ Κυψέλη» Στεφάνου Λαμπαδαρίου, πρώτου Δομεστίκου τῆς τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας.
2. Πέντε Ψηφιακοὶ δίσκοι (CD).
Περιέχουν σὲ παραλλαγὴ καὶ μέλος, ὁλόκληρη τὴν ὕλη τοῦ βιβλίου τῆς Τρίτης Τάξης ἀπὸ τὴν σειρὰ: «Πρακτικὴ Διδασκαλία τῆς Βυζαντινῆς Ἐκκλησιαστικῆς Μουσικῆς».
Ἤτοι: Σύντομα προσόμοια και Καταβασίες όλων των εορτών της εκκλησίας μας, σε παραλλαγή και μέλος. 2. Αργά Προσόμοια – Καταβασίες – Δοξολογίες, σε παραλλαγή και μέλος και 3. Πολυελαίους, σε παραλλαγή και μέλος.
3. Τέσσαρες Ψηφιακοὶ δίσκοι (CD).
Περιέχουν σὲ παραλλαγὴ καὶ μέλος, ὁλόκληρη τὴν ὕλη τοῦ βιβλίου τῆς Τετάρτης Τάξης ἀπὸ τὴ σειρά «Πρακτικὴ Διδασκαλία τῆς Βυζαντινῆς Εκκλησιαστικῆς Μουσικῆς».
4. Δύο Ψηφιακοί δίσκοι (CD).
Περιέχουν σὲ παραλλαγὴ καὶ μέλος, ὁλόκληρη τὴν ὕλη τοῦ βιβλίου τῆς Πέμπτης Τάξης ἀπὸ τὴ σειρά «Πρακτικὴ Διδασκαλία τῆς Βυζαντινῆς Εκκλησιαστικῆς Μουσικῆς».
3. Σ ε ι ρ ὰ Γ΄
1. Δύο Ψηφιακοὶ δίσκοι (CD).
Δύο CD. Περιέχουν τροπάρια τῶν ἑορτῶν Δωδεκαημέρου, Χριστοῦ Γεννήσεως, Μεγάλου Βασιλείου καὶ Θεοφανείων.
2. Ἕνας Ψηφιακός δίσκος (CD)
Ἕνα CD. Περιέχει τά ἔνδεκα Ἑωθινά
3. Ἕνας Ψηφιακός δίσκος (CD)
Ἕνα CD. Περιέχει μαθήματα γιά ὃσους ἐπιθυμούν νά μάθουν νά ψάλλουν πρακτικά. (Δηλαδή πῶς πιάνουμε τούς ὁκτώ ἤχους τῆς Βυζαντινῆς Ἐκκλησιαστικῆς Μουσικῆς.
Μέρος Πέμπτο.
Πολιτιστικὲς Δραστηριότητες
Ἔργο Πολιτιστικὸ
Μουσικό Ἔργο
Τίτλος: «Ἡ Πόλις Ἑάλω» Μελοποιημένο δρᾶμα.
Τὸ 2001 δημιούργησε τὸ μελοποιημένο δρᾶμα «Ἡ Πόλις Ἑάλω», ἐμπνευσμένο ἀπὸ τὶς ποιητικὲς συλλογὲς τῆς Μαρίας Λαμπαδαρίδου και τοῦ Φώτη Κόντογλου, τὸ ὁποῖο παρουσίασε μὲ πεντηκονταμελὴ χορωδία γιὰ πρώτη φορὰ στὴν αἴθουσα τελετῶν τοῦ Οἰκονομικοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν τὸ ἔτος 2001, στὰ πλαίσια τῆς μνήμης τῆς ἀποφράδας ἡμέρας, μὲ ἄριστες κριτικὲς ἀπὸ τὸν τύπο καὶ τὰ ΜΜΕ.
Ἡ ἡμέρα τῆς Ἁλώσεως τῆς Βασιλεύουσας, ἂν καὶ ἔχουν περάσει αἰῶνες ἀπὸ τότε, πάντοτε συγκινεῖ ἀλλὰ καὶ δυναμώνει καὶ θεριεύει κάθε Ἑλληνικὴ ψυχή καὶ χαράζει βαθιὰ στὴν μνήμη τοῦ κάθε Ἕλληνα τὸ βαρὺ χρέος καὶ καθῆκον νὰ μὴν λησμονεῖ ποτέ του αὐτὰ τὰ γεγονότα.
Ὅπως ἀναφέρει ὁ συγγραφέας: Στὴν σκέψη ἐκείνων τῶν στιγμῶν, ριγῶ, συγκλονίζομαι, τὰ μάτια μου βουρκώνουν καὶ σκύβω εὐλαβικὰ κλίνοντας τὰ γόνατά μου στὶς μορφές, γνωστὲς καὶ ἄγνωστες, τῶν μαρτύρων τῆς πίστεως καὶ τῆς πατρίδας.
Ἀποτέλεσμα ὅλων αὐτῶν τῶν συγκλονιστικῶν γεγονότων εἶναι καὶ τὸ μουσικὸ ἔργο ποὺ ἐμπνεύστηκα.
Ἐπίσης, τὸ συγγραφικό του ἔργο περιλαμβάνει πλῆθος Ἐκκλησιαστικῶν μουσικῶν κειμένων σὲ χειρόγραφα, ὅπως: Ἀναστασιματάριον, Θεία Λειτουργία, Τριώδιον, Πεντηκοστάριον, Δοξολογίες σύντομες, Παρακλητικοὶ κανόνες.
Ἀκολουθίες τῶν: Ἁγίου Μηνᾶ, Ἁγίας Ζώνης, Ἁγίου Ἐφραίμ, Ἁγίας Μαρίνης, Ἁγίου Μιχαὴλ τοῦ Κηπουροῦ τοῦ Ἀθηναίου (Μπακνανᾶ), Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, Ἀκολουθία τῆς Θαυματουργοῦ Εἰκόνος, τῆς Παρηγορητίσσης, Ἁγίας Παρασκευῆς, Ἁγίου Προκοπίου, Ἁγίου Ἀθανασίου, Ἁγίου Γερασίμου, Ἁγίου Δημητρίου, Ἁγίου Νικολάου, Ἁγίου Λαυρεντίου Σαλαμῖνος, Ζωοδόχου Πηγῆς, Ἀκολουθία Γάμου καὶ Νεκρώσιμος Ἀκολουθία.
Πλῆθος χειρογράφων μὲ Βυζαντινοὺς Ἐκκλησιαστικοὺς Παρακλητικοὺς κανόνες καὶ ὕμνους.
Ἐπίσης, ἕτοιμα πρὸς δημοσίευση 200 καὶ πλέον Δημοτικὰ παραδοσιακὰ τραγούδια ἀπὸ ὅλη τὴν Ἑλλάδα. Καὶ
Τραγούδια, ὅπως τὰ ἑρμήνευσε ἀπαράμιλλα ὁ ἀείμνηστος Σαλαμίνιος τραγουδιστὴς Γεώργιος Παπασιδέρης.
Ὡς Χοράρχης
1. Τὸ 1992 δημιούργησε τὴν Βυζαντινὴ Χορωδία Σαλαμῖνος, «Ὁ Ἅγιος Μηνᾶς», τὴν ὁποία καὶ διευθύνει μέχρι καὶ σήμερα. Ἔχει πραγματοποιήσει πολλὲς ἐμφανίσεις στὰ πλαίσια ἐκδηλώσεων σὲ διάφορες πόλεις τῆς Ἑλλάδας, καθὼς καὶ σὲ τηλεοπτικὲς ἐκπομπές.
Ἐκδήλωση στὴν αἴθουσα τοῦ θεάτρου «ΠΑΛΛΑΣ» Ἀθηνῶν
2. Τὸ 1996 ἵδρυσε τὸν «Σύλλογο Ἱεροψαλτῶν Μεγάρων, Σαλαμῖνος καὶ Ἀττικῆς», «Ὁ Ἅγιος Λαυρέντιος» τοῦ ὁποίου χρημάτισε πρόεδρος.
Ἐκδήλωση τοῦ Ἱεροψαλτικοῦ Συλλόγου στὸ «Δημοτικὸ Θεάτρο Πειραιᾶ»
Μέρος Ἔκτο
Τιμητικὲς Διακρίσεις
Τιμήθηκε
1. «Δημήτρια» 1985 Θεσσαλονίκη.
Τὸ 1985 ὁ Δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Θεοχάρης Μαναβῆς, τοῦ ἀπένειμε τιμητικὸ μετάλλιο γιὰ τὴν συμμετοχή του με τη χορωδία τοῦ συλλόγου «Θεόδωρος Βασιλικός» στὶς ἐκδηλώσεις ἑορτασμοῦ τῶν 2.300 ἐτῶν ἀπὸ τὴν ἵδρυση τῆς πόλεως Θεσσαλονίκης.
2. Ἑορτασμὸς συμπλήρωσης 1900 ἐτῶν ἀπὸ τὴν συγγραφὴ τῆς «Ἀποκαλύψεως» τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου.
Τὸ 1995 ὁ Πατριαρχικὸς Ἔξαρχος καὶ καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἰωάννου Θεολόγου Πάτμου, Θεοφιλέστατος κ.κ. Ἰσίδωρος Κρίκρης, ἐνεργῶν ὡς ἐκπρόσωπος Παναγιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης
καὶ Οικουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, τοῦ ἀπένειμε τιμητικὸ μετάλλιο γιὰ τὴν συμμετοχή του στὶς ἐκδηλώσεις ἑορτασμοῦ τῶν 1900 ἐτῶν ἀπὸ τὴν συγγραφὴ τῆς Ἀποκαλύψεως τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου καὶ Εὐαγγελιστοῦ.
3. Ἑορτασμὸς τῆς συμπλήρωσης 300 χρόνων ἀπὸ τὴν κοίμηση τοῦ Ἁγίου Λαυρεντίου.
Τὸ 2007 ὁ Δήμαρχος Σαλαμῖνος κ. Σπυρίδων Σοφρᾶς τοῦ ἀπένειμε τιμητικὴ πλακέτα, γιὰ τὴν συμμετοχή του στὶς ἐκδηλώσεις ἑορτασμοῦ τῆς συμπλήρωσης 300 χρόνων ἀπὸ τὴν ὀσιακὴ κοίμηση τοῦ Ἁγίου Λαυρεντίου, προστάτου τῆς νήσου Σαλαμῖνος.
4. Πανελλήνιος Σύνδεσμος Ἱεροψαλτών – Ρωμανὸς ὁ Μελωδὸς καὶ Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός.
Τὸν Φεβρουάριο τοῦ 2013 ὁ Πρόεδρος τοῦ «Πανελληνίου Συνδέσμου Ἱεροψαλτῶν – Ρωμανὸς ὁ Μελωδὸς καὶ Ἰωαννης ὁ Δαμασκηνὸς τοῦ ἀπένειμε τιμητικὸ δίπλωμα γιὰ τὴ μεγάλη προσφορά μου στὴ καλλιέργεια τῆς Βυζαντινῆς Ἐκκλησιαστικῆς Μουσικῆς.
5. Σύλλογος Ἐκκλησιαστικῆς Βυζαντινῆς Χορωδίας Θεσσαλονίκης, «Ἅγιος Ἰωαννης ὁ Κουκουζελης».
Ὁ Καλλιτεχνικὸς Διευθυντὴς τοῦ σύλλογου τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Βυζαντινῆς Χορωδίας Θεσσαλονίκης «Ἅγιος Ἰωαννης ὁ Κουκουζελης», κ. Ἐμμανουήλ Δασκαλάκης, Ἄρχων Ὑμνωδὸς τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας καὶ Πρωτοψάλτης Θεσσαλονίκης, τὴν 27ην Μαΐου 2013 ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Ρώσου στὸ Προκόπι Εὐβοίας, ἀπένειμε τιμητικὸ βραβεῖο στὸν Ἄρχοντα Μουσικοδιδάσκαλο τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας κ. Ἀνδρέα Ἀναστασιάδη – Χατζῆ, χρυσὸ μετάλλιο, ποὺ φέρει στὸ μέσον τὴν εἰκόνα τοῦ ἁγίου Ἰωάννου Κουκουζέλη καὶ κυκλικὰ τὸν τίτλο «Χρυσοῦν Ἰωβηλαῖον 50 Συναυλιῶν Ἐκτὸς Ἑλλάδος (1989 – 2009).
6. Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαῖος, μοῦ ἀπένειμε τὸ Ὀφίκιο τοῦ Ἄρχοντος Μουσικοδιδασκάλου τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας.
Τὸ 2013, κατόπιν εἰσηγήσεως τοῦ Μακαριστοῦ Μητροπολίτου Μεγάρων καὶ Σαλαμῖνος κυρός Βαρθολομαίου, προς τὸν Παναγιώτατον Οἰκουμενικόν Πατριάρχην κ.κ. Βαρθολομαῖον τοῦ ἀπενεμήθη τὸ Ὀφίκιο τοῦ Ἄρχοντος Μουσικοδιδασκάλου τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
